Een andere kennismaking van de stad

Vientiane

Vanochtend weer bijtijds op, ontbijt in t hotel (2 toasts en een kop koffie) en we gaan opweg om een fietsen verhuur te zoeken Eerst de tempel aan de overkant bezoeken Man wat een ding, hier is het veel drukker en het complex staat helemaal volgebouwd De ommuring ziet er luxe uit met torentjes, maar als je op t complex verder kijkt dan je neus lang is blijken diet de plekken te zijn waar de rijkeren hun as laten begraven

Een echt Frans cafe lokt ons, dus zitten en aan een overheerlijke cafe noir en n croissant, genieten Afrekenen werd even gek, op onze nota stonden 2 bier! nu lust ik dat best maar niet als ontbijt, dus in conclaaf en ipv een nieuwe bon, wordt het gewoon doorgekrast en met het handje de juiste bestelling bijgeschreven

Verderop in de staat staat een fietsen verhuur, met wel heel afstandse fieten Ach als ze het maar doen, wel moeten we een paspoort ofzo achterlaten, echt niet dus de OV-kaart van Becs "is this important for you?" was de vraag, ja natuurlijk dus geen paspoort afstaan en op de fiets de stad door de drukte in. Eerste stop een ochtend markt, waar vrijwel geen tourist te zien is Wat een drukte daar, karrenvol wordt er ingekocht en ook hier zie je dat het wat armer is in deze stad Lekker rondgelopen van t armere deel buiten naar het luxere deel wat op de zwarte markt lijkt Hier nog een mondkapje weten te scoren en op naar de volgende bestemming De stupa die je gezien moet hebben, aan het einde van het centrum, een flinke trap Daar parkeren we de fiets naast een plein of parkeerterrein wat zomaar uit Rusland geimporteerd kan zijn: mega groot en zonder enige toegevoegde waarde. Lekker rondgelopen en de tempels en stupa bekeken, mooi en overdadig Daarna bijkomen van de warmte in de schaduw op een marktje en daar heeft Becs haar eigen rugzak gekocht, leuk ding Terug richting de fiets om onze rondrit te vervolmaken

Helaas dat schoot niet op, lekke band! dus kijken waar we die konden laten maken Mazzel aan de overkant zat een scooter reparateur en die wilde de band wel plakken. Wij kregen een stoel aangeboden tussen de openluchtwerkplaats, de openlucht keuken, het etenstalletje voor de avond en het huis Genoeg te zien dus Het plakken wilde niet lukken, een te grote scheur, een klapband dus In goed Laos werd uitgelegd dat we zelf een nieuwe moesten kopen verder op de weg.. Dus Cora met fietsband en geld aan de wandel in de aangewezen richting Becs bleef bij de spullen en heeft indirect kookles gehad over hoe je rijstballen frituurd (hoe zouden die smaken?) Engels spreekt men hier nauwelijks dus met handen en voeten vragen naar een winkel met binnenbanden Bij de volgende motorwerkplaats konden ze melpen, of ik geld wilde geven en dan gaat de jongste bediende op de scooter weg Wachten in de schaduw en meteen leren hoe je een motor in een nieuwe kleur spuit De jongen komt terug met een nieuwe band en wisselgeld en ik kan weer terug naar ons mannetje en Becs Daar is onderhand de electradraad vervangen en een nieuwe klant geweest, daarna zijn wij weer aan de beurt Afijn 2 uur later kunnen we met nieuwe band weer verder op pad.

Op naar de Arc de Triompf, nou ja de Lao variant dan voor het mooie uitzicht en onze dagelijkse dosis trappenlopen Weer verder naar de shopping mall, die half leeg blijkt te staan maar lekkere ijskoffie heeft en dan de stad in, fiets terugbrengen, geld terug eisen, busticket boeken en nog 2 temlpels bekijken en douchen, want t was warm!

Daarna voor een winkel opstraat gegeten en een drankje gedronken in een bar...